สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวเป็นประเทศที่มีประวัติศาสตร์ยิ่งใหญ่ ประชาชนมีวิถีชีวิตเรียบง่ายผูกพันลึกซึ้งกับพระพุทธศาสนา และสายน้ำโขง
ยุคก่อนประวัติศาสตร์
มีข้อสันนิษฐาน และทฤษฎีที่ได้รับการยอมรับในปัจจุบันกล่าวว่า ชนเผ่าไทกลุ่มแรก ส่วนหนึ่งเป็นบรรพบุรุษของชนชาติลาว อพยพลงมาตามแม่น้ำฮวงโห และแม่น้ำแยงซีเกียงเมื่อ 5,000 ปีก่อน จากนั้นได้เคลื่อนย้ายลงมาตามสายน้ำโขง
(แม่น้ำล้านช้าง) ลงมาตั้งถิ่นฐานอยู่ทางตอนใต้ของประเทศจีน และสร้างชุมชนเกษตรกรรมเล็กๆ เป็นอิสระหลายแห่ง และเริ่มขยายตัว สร้างเมืองทางตอนใต้ตามทิวเขา และบนที่ราบระหว่างหุบเขา ซึ่งมีชาวเขมร ชาวมอญ ชาวลาว บางส่วนของพื้นที่มีชาวข่า หรือลาวเทิงอาศัยอยู่ก่อนแล้ว หลักฐานทางโบราณคดีเก่าแก่เด่นชัดที่สุดคือ หินตั้งเสาหิน และหลักหิน ใช้ปักกำหนดเขต ซึ่งพบหลักฐานเหล่านี้ในลาวมากที่สุด
หลักฐานโบราณคดีอีกกลุ่มหนึ่งคือ เครื่องมือเครื่องใช้ และเศษกระดูกของคนที่เผาแล้วบรรรอยู่ในไหหิน พบที่ทุ่งไหหิน เมืองโพนสะหวัน แขวงเชียงขวาง เชื่อว่าใช้ในพิธีศพเมื่อราว 3,000 ปีก่อน ต่อมาเมืองเล็กๆ ที่เป็นอิสระเพิ่มขึ้น และกระจายตัวไปตามบริเวณรัฐฉานทางตะวันตกของประเทศเมียนมาร์ เชื่อมมาถึงภาคเหนือของประเทศไทย และเข้าสู่เขตป่าต้นน้ำทางตอนเหนือขอของประเทศลาว จากนั้นมีการรวบรวมเมืองต่างๆ ก่อตั้งเป็นอาณาจักรล้านช้าง ดังปรากฎ
หลักฐานทางประวัติศาสตร์ ตำนาน และพงศาวดาร นับเป็นจุดเริ่มต้นประวัติศาสตร์ยุคแรกของประเทศลาว..