สมัยก่อน ยังไม่มีฟอนต์ภาษาลาว ชาวลาวใช้ตัวอักษรลาวเขียนลงบนใบลานหรือกระดาษด้วยลายมือ ตัวอักษรลาวในสมัยนั้นจึงมีรูปร่างแตกต่างกันไปตามลายมือของแต่ละคน ต่อมา ชาวต่างชาติที่เข้ามาอาศัยอยู่ในลาว เช่น ชาวฝรั่งเศส ชาวจีน และชาวเวียดนาม ได้เริ่มพัฒนาฟอนต์ภาษาลาวขึ้น ฟอนท์ภาษาลาวในช่วงแรกมักเป็นแบบตัวพิมพ์ที่ไม่มีหัว (Sans-serif) ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับฟอนท์ภาษาฝรั่งเศสหรือภาษาจีน
หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ลาวได้รับเอกราชจากฝรั่งเศส รัฐบาลลาวเริ่มให้ความสำคัญในการพัฒนาภาษาลาวมากขึ้น ส่งผลให้มีการพัฒนาฟอนต์ภาษาลาวมากขึ้นเช่นกัน ฟอนท์ภาษาลาวในช่วงนี้มักเป็นแบบตัวพิมพ์มีหัว (Serif) ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับฟอนท์ภาษาไทย
ในปัจจุบัน ฟอนต์ภาษาลาวมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ทั้งในด้านรูปแบบและการใช้งาน ฟอนท์ภาษาลาวในปัจจุบันมีให้เลือกหลากหลายประเภท ทั้งแบบตัวพิมพ์และแบบตัวพิมพ์ไม่มีหัว ฟอนท์ภาษาลาวบางตัวมีการพัฒนาขึ้นเพื่อรองรับการใช้งานเฉพาะ เช่น ฟอนท์สำหรับใช้ในสื่อสิ่งพิมพ์ ฟอนท์สำหรับใช้ในระบบคอมพิวเตอร์ ฟอนท์สำหรับใช้ในสื่อดิจิทัล เป็นต้น
ตัวอย่างฟอนต์ภาษาลาวที่ได้รับความนิยม
- Phetsarath OT เป็นฟอนต์ภาษาลาวที่พัฒนาโดยรัฐบาลลาว ฟอนต์นี้มีลักษณะเป็นแบบตัวพิมพ์มีหัว เหมาะสำหรับใช้ในสื่อสิ่งพิมพ์และสื่อดิจิทัล
- Boonhome เป็นฟอนต์ภาษาลาวที่พัฒนาโดยนักออกแบบชาวลาว ฟอนต์นี้มีลักษณะเป็นแบบตัวพิมพ์ไม่มีหัว เหมาะสำหรับใช้ในสื่อดิจิทัล
- Noto Sans Lao เป็นฟอนต์ภาษาลาวที่พัฒนาโดย Google ฟอนต์นี้มีลักษณะเป็นแบบตัวพิมพ์ไม่มีหัว เหมาะสำหรับใช้ในสื่อดิจิทัล
ฟอนต์ภาษาลาวมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมและอนุรักษ์ภาษาลาว ฟอนต์ภาษาลาวช่วยให้การอ่านและเขียนภาษาลาวง่ายขึ้นและสะดวกขึ้น ฟอนต์ภาษาลาวยังช่วยให้ภาษาลาวสามารถเข้าถึงผู้คนได้มากขึ้น ทั้งในลาวและต่างประเทศ
